Ziekenhuisvrijwilligers krijgen stadsspeld: ‘Ik krijg er een kleur van'
Ziekenhuisvrijwilligers krijgen stadsspeld: ‘Ik krijg er een kleur van'
28 maart 202516 vrijwilligers kregen gisteren een stadsspeld van gemeente Den Haag voor hun inzet in HagaZiekenhuis Den Haag. Al tien jaar staan ze patiënten en medewerkers bij door ze de weg te wijzen, een kopje koffie te schenken of een luisterend oor te bieden.
De vrijwilligers van het HagaZiekenhuis Den Haag zijn voor bezoekers vaak het eerste vriendelijke gezicht op weg naar hun afspraak. Ze helpen patiënten op weg naar de juiste ingang, brengen ze met de e-shuttle naar de andere kant van de centrale hal (in de volksmond lichtstraat genoemd) of voorzien mensen in de wachtruimte van de Spoedeisende Hulp (SEH) van een kopje koffie of thee.
Bij aanvang vonden sommigen het best spannend, maar zodra Petra Sevinga, directeur van het Haags stadsdeel Escamp, hen toesprak, verdwenen de zenuwen. Voor iedereen was er een persoonlijk woord van waardering. “Ik krijg er een kleur van”, stamelde Francisca Austmann. Ze is sinds 2014 vrijwilliger bij de SEH van HagaZiekenhuis Den Haag. Petra: “Ze is niet alleen een harde werker, maar ook een creatief persoon. Tijdens de coronaperiode heeft ze eigenhandig opbergzakken genaaid voor de spatmaskers.”
200 vrijwilligers
Na elke toespraak kregen ze stuk voor stuk de gemeentelijke onderscheiding opgespeld. De stadsspeld is bestemd voor mensen die zich al meer dan tien jaar belangeloos inzetten voor de Haagse gemeenschap. Op onze ziekenhuislocaties in Den Haag en Zoetermeer werken in totaal bijna 200 waardevolle vrijwilligers.
Bestuurslid Vincent van Rijswijk sprak zijn waardering uit voor alle stadsspeld-ontvangers. “We zijn heel blij met jullie. Jullie voldoen allemaal aan een prachtig profiel: vriendelijk, behulpzaam en verbindend. Het is best bijzonder dat jullie dit werk doen voor ons en deze mooie stad. Daar zijn we trots op en blij mee.”
Verantwoordelijkheidsgevoel
Waardering ontvangen was voor sommige vrijwilligers ook wat onwennig. De een haalde nuchter zijn schouders op en de ander knikt bescheiden bij het horen van de mooie woorden. Bij Wijnie Boas overheerste het verantwoordelijkheidsgevoel. “Ik doe dit werk omdat ik het leuk vind, maar ik moet nu weer door, want mijn dienst op de Spoedeisende Hulp start om 3 uur.”