Nieuws en agenda

Levensecht leren: altijd voorbereid op spoedsituaties dankzij simulatietraining

Op de centrale meldpost komt een bericht binnen. ‘Een jongen van 9 is in zijn buik getrapt door en paard. Hij wordt nu met de ambulance naar HagaZiekenhuis Den Haag gebracht.’ Dit zou zomaar een echt telefoontje kunnen zijn, maar in dit geval gaat het om een nagespeeld scenario. Het HagaZiekenhuis organiseert steeds vaker zulke simulatietrainingen samen met andere hulpdiensten, zoals de ambulance en de centrale meldpost.

De ambulancebroeders brengen een brancard binnen. Een moeder loopt er huilend achteraan. Haar tranen zijn gespeeld, maar klinken levensecht. Op het bed ligt geen echt kind, maar een speciale oefenpop. Na de overdracht van de ambulancebroeders neemt het team van de Spoedeisende Hulp (SEH) van HagaZiekenhuis Den Haag het over.

Scenario verzinnen

“Dit is precies wat we willen trainen”, legt Tim van der Zwan uit. Hij is anesthesioloog en organiseert samen met physician assistant in opleiding Stefanie van der Does simulatietrainingen voor de operatiekamer (OK) van het ziekenhuis. “We verzinnen een scenario dat niet veel voorkomt, maar dat wel zou kunnen gebeuren. In dat scenario moeten veel communicatieve uitdagingen zitten. De overdracht van ambulance naar het SEH-team, maar ook van de SEH naar de OK.”

Terwijl het team op de SEH de jonge patiënt onderzoekt, observeert Stefanie hoe de zorgmedewerkers communiceren en de medische handelingen uitvoeren. De taak van Tim is het sturen van het scenario. Hij geeft de informatie die het team niet kan aflezen van de oefenpop of de monitor. Zo’n oefenpop heeft een realistische luchtweg, zodat je kan intuberen en beademen. Ook kan je naar de longen luisteren, de pols voelen en vitale functies zoals de bloeddruk monitoren.

Oogcontact

“Tijdens de training hebben Stefanie en ik veel oogcontact. Ook sein ik naar degene die de monitors bedient. Van tevoren bedenken we welke kanten het scenario op kan gaan. Daar passen we ons op aan. Ik kan bijvoorbeeld beslissen om het team net iets meer tijd te geven. Daar leren ze soms meer van dan wanneer het misgaat.”

Ondertussen constateert de arts op de SEH dat de situatie te kritiek is om nog een scan uit te voeren. De jonge patiënt moet met spoed naar de OK voor een operatie. Terwijl een verpleegkundige de moeder in de hoek troost en informeert over de ontwikkelingen, maakt het team de patiënt klaar voor het transport naar de OK.

Veilige leeromgeving

“Het bijzondere aan deze training is dat veel afdelingen betrokken zijn: de centrale meldpost, het ambulanceteam, de Spoedeisende Hulp, Kindergeneeskunde, Radiologie, de OK, Anesthesiologie en de Recovery”, legt Stefanie uit. “Dat is organisatorisch een uitdaging, maar het is heel belangrijk dat we met complete teams dit soort echte situaties trainen.”

Volgens Tim en Stefanie is dat niet alleen leuk om te doen, maar levert het ook veel inzichten op. “We trainen in een vertrouwde werkomgeving, waardoor we zo dicht mogelijk bij de realiteit komen. Daarnaast zorgen we voor een veilige leeromgeving. Menselijke fouten kan je daarna rustig met elkaar bespreken. Daar leer je het meeste van.”

Geslaagd

Naast het menselijk handelen, is een simulatietraining ook bedoeld om het systeem en de protocollen te testen. Tim: “Eigenlijk is elke training hoe dan ook geslaagd. Als het goed is gegaan, weten we welke sterke punten we moeten behouden. Zijn er veel verbeterpunten? Daar kunnen we van leren en mee aan de slag.”

Jaarlijks organiseert de OK van HagaZiekenhuis Den Haag 14 simulatietrainingen, waarvan 2 samen met andere hulpdiensten. Met een flink tempo spoedt het team zich richting de operatiekamers. Daar staat het OK-team te wachten om de 9-jarige patiënt over te nemen. Na de training blijkt dat de operatie is geslaagd. De jongen zal naar verwachting volledig herstellen.