Ludikhuize, Dr. J.

Vroegtijdige signalering van achteruitgang middels nieuwe technieken op de verpleegafdelingen, zal het aantal reanimaties en IC opnames nog verder doen dalen

Vanuit mijn studie Medische Biologie en Geneeskunde ben ik een arts geworden die geïnteresseerd is geraakt in de acute geneeskunde. Daarbij is vanaf het begin ook een kritische blik naar ons (be)handelen ontstaan. Dit heeft geleid tot een promotieonderzoek naar de effectiviteit van Spoed Interventie Teams. Hierbij hebben wij aangetoond dat door vroegtijdige signalering en behandeling, minder reanimaties voorkomen en de ziekenhuis mortaliteit daalt.

Als intensivist ben ik betrokken bij de ziekste patiënten binnen ons ziekenhuis. Vanwege de toenemende mogelijkheden om mensen te behandelen, kunnen wij steeds meer. De belangrijke vraag die we in de toekomst moeten oplossen, is of deze behandelingen ook bijdragen aan de kwaliteit van leven na de opname. Daardoor blijft het belangrijk om ook kritisch te blijven kijken op welke wijze we (middels wetenschappelijk onderzoek) de herkenning en behandeling van vitaal bedreigde patiënten kunnen verbeteren.

Met deze focus op patiëntveiligheid in brede zin, ben ik toegetreden als lid van de calamiteitencommissie en tevens ben ik voorzitter van de centrale VIM-commissie. Hierdoor blijf ik dicht bij de verpleegafdelingen staan waardoor er mogelijkheden ontstaan voor innovatie/optimalisatie en ontwikkeling van nieuwe onderzoek ideeën.